"Nie mogę uwierzyć, że zło jest wrodzone"
A.S. Neill
Podstawą koncepcji pedagogicznej A.S. Neilla jest założenie, iż dziecko
to istota będąca dobrą z natury, zaś warunek wydobycia z niego zasobów
naturalnego dobra, to danie mu pełnej swobody w działaniu; dziecko samo
powinno decydować o własnym losie, dlatego też nie powinno się mu
narzucać jakichkolwiek nakazów czy zakazów. Wszystkie dzieci są
ze swej natury również mądre i rozsądne, same więc wiedzą, czego
potrzebują na określonym etapie życia. Jednak większość dzieci od samych
początków życia, ma uniemożliwiony naturalny rozwój ze strony
dorosłych, którzy dążą do jego zniewolenia (które to przynosi korzyści
jedynie rodzicom). Dlatego też, A.S. Neill, za główny punkt wychowania
przyjął zachowanie albo przywracanie dziecku szczęścia, które zapewni
mu możliwość "radosnej pracy i godziwego życia". Szczęście w tym ujęciu
jest tożsame z dobrem, więc tylko dziecko będące szczęśliwe może
w naturalny sposób być dobre, natomiast wydobycie tej dobroci odbywa
się na drodze wychowania w pełnej swobodzie. Neill wykorzystuje w swojej
koncepcji zasadę "czekać i patrzeć" (wait to see) - wg niego dziecko
same potrafi kierować własnym rozwojem poprzez postępowanie zgodnie
ze swoją osobowością. Rolą wychowawcy jest jedynie stwarzanie
wychowankom odpowiednich warunków dla ich swobodnego rozwoju, i przede
wszystkim - nie wywieranie jakiejkolwiek presji fizycznej czy moralnej.
A. S. Neill był bowiem przeciwnikiem indoktrynacji i moralizatorstwa;
jego uczniowie podejmowali
wszelkie decyzje, a ich działania charakteryzowała pełna samodzielność,
gdyż Neill zostawił w ich gestii kierowanie szkołą oraz internatem.
Właśnie w ten sposób uczył on wychowanków odpowiedzialności, poprzez
ponoszenie wszelkich konsekwencji własnych czynów; wierzył on w karę
naturalną, jako wyjątkowo skuteczny element naturalnej autoregulacji
zachowań.
* Szkoła ma być dopasowana do dziecka, a nie dziecko do szkoły.
* Wolność przynosi efekty.
* Dziecko jest z natury dobre, ma wrodzoną mądrość i poczucie realizmu
* Brak wszelkiej dyscypliny w szkole, pouczania, sugerowania, instruowania, wskazań moralnych i religijnych.
* Pełna swoboda zachowania
* Miłość jest konieczna w każdej szkole, ponieważ oznacza akceptację.
* Bezstresowe wychowanie
* Wszyscy są sobie równi i mają jednakowe prawa
* Uczniowie nie są zmuszani do chodzenia na lekcje
* Dziecko ma żyć własnym życiem, a wychowanie ma być przygotowaniem do tego życia
* Szkoła ma leczyć dzieci z wszystkich kompleksów wynikających z moralizatorstwa i strachu
* Summerhill jest szkołą samorządną i demokratyczną
* Summerhill jest szkołą kompromisową (dzięki samorządowi)
* Zabawa jest najważniejsza (zabawa w sensie fantazji, pobudzanie wyobraźni)
* Idea niewtrącania się do rozwoju dziecka oraz niewywieranie nacisku na dziecko
Źródło: Łobocki M., ABC wychowania dla nauczycieli i wychowawców; Łobocki M., Teoria wychowania w zarysie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz